مدیریت پرستاری

نقش پرستار، پزشك و والدین در بلاتكلیفی های اخلاقی در بخش مراقبت های ویژه نوزادان تصمیم گیری جهت نوزادی كه قدرت تصمیم گیری آگاهانه ندارد بر عهده والدین است ولی والدین به تنهایی قادر به تصمیم گیری نیستند و جامعه، والدین و پزشك و پرستار در این تصمیم گیری نقش دارند.

با افزایش آگاهی پرستاران از كدهای اخلاقی حاكم بر حرفه پرستاری كه در هر جامعه منحصر به فرد است پرستاران تنیدگی كمتری را تجربه می كنند.

اخلاق مقوله ای است كه راهكارهای سازمان یافته را برای كمك به تیم درمانی در تبیین، تحلیل و حل مسائل اخلاقی در طب بالینی فراهم می نماید. توجه به مسائل اخلاقی و موضوعات حقوقی در حرفه پزشكی و پرستاری با پیشرفت های فزاینده در فناوری، تجهیزات پزشكی، افزایش هزینه ها و جمعیت سالمندی اهمیت بسیاری یافته است.

با پیشرفت تكنولوژی بقا نوزاد و پیشبینی وضعیت نوزاد بستری در بخش ویژه نوزادان بهبود یافته است. نوزادان با وضعیت نامشخص درمانی نیاز به تصمیم گیری اخلاقی و درگیری والدین جهت تصمیم گیری هستند.

اصول كلی اخلاقی شامل انتخاب آگاهانه، مفید بودن و نیكوكاری، عدم ایجاد آسیب، عدالت و توزیع منصفانه امكانات، احترام به شأن انسانی در هر مراقبت پزشكی كارایی دارد.

تصمیم گیری جهت نوزادی كه قدرت تصمیم گیری آگاهانه ندارد بر عهده والدین است ولی والدین به تنهایی قادر به تصمیم گیری نیستند و این تصمیم گیری تنها منحصر به آنها نمی باشد. به طور كلی جامعه، والدین و پزشك و پرستار در تصمیم گیری نقش دارند.

نقش جامعه سازماندهی حد و مرز اصول اخلاقی جهت ایجاد تعادل در اصول اخلاقی است. نقش پزشك شامل بررسی فواید به بار تحمیلی روش های درمانی در شرایط منحصر به فرد هر نوزاد و تطابق و سازگاری این نسبت با حدومرز اخلاقی جامعه است.

پرستاران بیشترین وقت خود را در بالین بیمار می گذرانند و تماس نزدیكی با تجارب مختلف دارند، بنابراین به طور مداوم با تصمیم گیریهای اخلاقی مواجه می شوند.

پرستاران نسبت به سایر گروه های ارائه كننده مراقبت سلامت، در محیط كاری خود استعداد و زمینه بیشتری برای رویارویی با موضوعات اخلاقی دارند. پرستاران بخش ویژه نوزادان هم درك شرایط نوزاد و هم درك احساسات و عقاید والدین را عهده دار هستند.

پرستاران، اجرا كننده تصمیم گرفته شده می باشند بنابراین در بلاتكلیفی اخلاقی به طور مستقیم درگیر می شوند. اهداف حرفه پرستاری در بستر اصول اخلاقی قرار دارند لذا هنگامی كه دستیابی به برخی از این اهداف نظیر حفاظت از ورود آسیب به بیماران، ارائه مراقبت به نحو شایسته و به موقع و حفظ محیط سالم برای بیماران ناممكن شود به ناچار پرستاران دیسترس اخلاقی را تجربه خواهند كرد.

 با افزایش آگاهی پرستاران از كدهای اخلاقی حاكم بر حرفه پرستاری كه در هر جامعه منحصر به فرد است پرستاران تنیدگی كمتری را تجربه می كنند. در موارد خاص(نوزاد نارس آنرمالیهای خاص، آنانسفالی)، تصمیم گیری بالینی براساس استاندارد استفاده از مراقبت ویژه انجام می شود.

تیم درمانی و اعضاء خانواده در تصمیم گیری جهت نوزاد بستری در بخش ویژه نوزادان نقش اساسی دارند. تصمیم گیری براساس اصول اخلاقی، قانون موجود، بهترین مصلحت، ترجیح والدین، كیفیت زندگی، توزیع منابع و عدالت باید صورت بگیرد و درك شرایط تصمیم گیری منجر به بهینه سازی فرایند تصمیم گیری می شود.

نازی دزوارئی: دانشجوی كارشناسی ارشد پرستاری ویژه نوزادان، دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی