مدیریت پرستاری

زمينيان در ماتمند و آسمانيان چشم انتظار، غم و اندوه سراسر كوفه را در بر گرفته، گريه بر چشم ها سنگيني مي كند و هرم سينه، لب ها را مي سوزاند. بغض در پشت در و در فرصت گريستن صف كشيده است، ديگر دل به دنبال واژه ها نمي گردد. اشك، بي بهانه سرازير مي شود. امشب، شب ناله در فراق پدري مهربان است، كه جز چاه و نخل و ماه، كسي گريه اش را نديده بود. پدري كه با آه يتيمان كوفه، شريك بود و غصه هاي همه را بر جان خود هموار مي كرد. يتيمان گرد خانه اش جمع مي گردند و بر يتيمي خويش مي گريند كه: اي پدر خوبي ها! چگونه ما را در اين دنياي ظلماني رها كردي؟ بعد از تو، بر در كدامين خانه بكوبيم و ياري طلبيم؟ بيست و يكم رمضان، سالروز شهادت بزرگ مردى است كه پيشينيان به حقيقت او نرسيده اند و آيندگان نيز مانند او را نخواهند ديد. آري! علي، مفهوم بي انتهايي است كه در محدوده واژه و قلم نمي گنجد. علي، اوج قدرت خداوندي است كه فروغ جاودانگي اش دنيا را در برگرفته است. على «نعيم‏» است، همان نعمت‏بزرگى كه خداوند در روز رستاخيز بى‏گمان درباره وي سؤال خواهد كرد كه آيا شكر اين نعمت را به جاى آورده ايد؟ و شكرانه اين نعمت ‏بزرگ، تنها در پيروى و تبعيت از على و اولاد على محقق خواهد شد و لاغير. على «صديق‏» است زيرا هر جا سخن از رسول خدا(ص) به ميان آمده، پس از وي به نحوى به على اشاره شده است. خداوند در سوره زمر مى‏فرمايد: «و الذى جاء بالصدق و صدق به اولئك هم المتقون، و آن كسى كه صدق و راستى را آورد و كسى كه او را تصديق نمود، آنان تقوا پيشگانند.‏» على «صالح المؤمنين‏» است جايى كه ولايت ‏به خدا نسبت داده مى‏شود چه كسى پس از «الله‏» ولايت‏ بر مؤمنين را دار است؟ و مقصود از «الذين آمنوا» در آيه ولايت على است، زيرا تنها او بود كه در حال نماز، به سائلى صدقه داد و خداوند آيه ولايت را در شأن وي نازل نمود و در جاى ديگر نيز خداوند مى‏فرمايد: «فان الله هو مولاه و جبريل و صالح المؤمنين‏» پس خداوند و جبرئيل و آن رادمرد شايسته از مؤمنان، ولى است. در قرآن آياتي در شأن آن امام همام و شيعيان او نازل شده است. از آن جمله: روزي پيامبر(ص) فرمود: «اي علي، آيا اين سخن پروردگار را شنيده اي: كساني كه ايمان آورده اند و كار شايسته كرده اند، آن ها بهترين مردمان اند. مقصود از اين آيه، تو و شيعيان توست و وعده گاه من با شما، حوض كوثر است. آن گاه كه امت ها براي حسابرسي آورده شوند، شما در حالي فراخوانده مي شويد كه پيشاني سپيدان حجله نشين هستيد».