مدیریت پرستاری

به تازگی مقاله‌ای در مجله Science Translational Medicine به چاپ رسیده است که نشان می‌دهد عملکرد روده خصوصا باکتری‌های موجود در این بخش از بدن، موجب عملکرد مطلوب و طبیعی سد غیرقابل نفوذ مغز موش‌ها هم پیش و هم پس از تولد می‌شود. سد خونی – مغزی که مغز را از عفونت‌ها و مسمومیت‌ها محافظت می‌کند توسط ارتباطات قوی بین سلول‌های اندوتلیال که جداره رگ‌ها را پوشانده، شکل می‌گیرد. این سد باعث می‌شود که بیشتر پروتئین‌ها و مولکول‌ها نتوانند به سادگی از جدار رگ‌ها عبور کنند و عبور آنها تنها به طور انتخابی و از طریق گیرنده‌های ویژه صورت گیرد. سد مشابهی متشکل از سلول‌های مخاطی و ارتباطات محکم میان سلول‌ها، در جدار روده قرار گرفته و از عبور میلیاردها میکروب موجود در روده به داخل بدن جلوگیری می‌کند. مشخص شده‌ است که خود باکتری‌ها درستی عملکرد این سد روده‌ای را کنترل می‌کنند. این گروه تحقیقاتی رشد سد مغزی را در دو گروه از موش‌های باردار – موش‌های عاری از میکروب‌های روده‌ای و موش‌هایی که دارای میکروب‌های طبیعی روده بودند- مورد مقایسه قرار داده و مشاهده کردند که در موش‌های گروه دوم در آخرین مرحله از رشد جنینی سد خونی-مغزی به طور طبیعی عمل می‌کند در حالی که در جنین‌هایی که مادرانشان عاری از میکروب‌های روده‌ای بودند، سد خونی مغزی عملکردی ناقص داشته و آنتی بادی‌های نشاندار شده توانسته‌بودند از این سد عبور کرده و به مغز جنین راه یابند. محققان اعلام کردند: هر رخدادی که طی دوران بارداری اثرات منفی بر باکتری‌های روده‌ای مادر داشته ‌باشد می‌تواند رشد سد خونی- مغزی جنین را با اختلال مواجه کند.